Le cynique beau parleur avait planté un buisson de ronces au milieu de la route.
Les passants le lui reprochèrent et lui dirent de le déraciner; il ne le fit pas.
A chaque moment, le buisson devenait plus grand; les pieds des gens étaient plein de sang à cause des piqûres.
Les vêtements des gens étaient déchirés par les épines; les pieds des pauvres étaient blessés de façon pitoyable.
Quand le gouverneur lui ordonna sérieusement: "Déracine cela", il répondit:"Oui, je le déracinerai un jour"
Pendant longtemps, il promit de le faire le lendemain et le lendemain; pendant ce temps, son buisson devenait robuste.
Un jour, le gouverneur lui dit:" ô toi qui fait de fausses promesses, avance-toi avec cette affaire, ne recule pas"
Il répondit: " ô mon oncle, nous avons tout le temps. " "Hâte-toi, lui dit-il, ne remets pas le paiement de ta dette."
Toi qui dit "Demain", soit conscient du fait que chaque jour le temps passe.
Ce mauvais arbre rajeunit, tandis que celui qui creuse devient vieux et durement affligé.
Le buisson acquiert de la force et s'élève; celui qui l'arrache vieillit et décline.
Le buisson, chaque jour et à chaque moment, est vert et frais; celui qui l'arrache est chaque jour plus maladif et décrépit.
Il rajeunit, et toi tu vieillis: dépèche-toi, et ne gaspille pas ton temps!
Sache que chacune de tes mauvaises habitudes est un buisson d'épines: bien des fois, après tout, ses épines ont percé ton pied.
Maintes fois, tu as été blessé par tes propres habitudes- tu es sans raison, tu es déraisonnable.
Si , à la blessure d'autres personnes, qui advient à cause de ta mauvaise nature,
Tu es indifférent, en tout cas tu ne l'es pas à tes propres blessures: tu es le tourment de toi-même et de chaque étranger.
Ou bien prends une hache et frappe comme un homme- comme Alî, détruis cette porte de Khaybar-
Ou bien unis ces épines au buisson de roses : unis la lumière de l'ami ( de Dieu) avec le feu ( sensuel),
Afin que sa lumière puisse éteindre ton feu, et que l'union avec lui puisse transformer ces épines en roses,
Tu es semblable à l'Enfer, il est un vrai croyant; l'extinction du feu de l'Enfer grâce à un vrai croyant est possible.
Hz Mevlânâ
Djâlâl-od-Dîn Rûmî
Mesnevî
Tome 2
(1227 à 1247)
Valinin, yola diken ekene “Yola diktiğin dikenleri sök” diye emir vermesi
Bu iş, o tatlı sözlü, fakat kötü huylu adamın yol üstüne diken dikmesine benzer.
Yoldan geçenler ona darılmaya başladılar, bu dikenleri sök diye bir hayli söylediler, fakat fayda etmedi.
Her an o dikenler çoğalmakta, halkın ayağı dikenler yüzünden kanamaktaydı.
1230. Halkın elbisesi dikenlerden yırtılmakta, yoksulların ayakları paramparça olmaktaydı.
Vali, ona “Mutlaka bunları sök” dedikçe. “ Evet, bir gün sökerim” diyordu.
Bir müddet “Yarın, yarın” diye vade verip durdu. Bu müddet için de diktiği dikenler kökleşti, kuvvetlendi.
Vali, bir gün “ Ey vadin de durmayan, beri gel, emrettiğimiz işi sürüncemede bırakma” dedi.
Adam dedi ki: Babacığım, bir hayli gün var, bugün olmazsa yarın! ”Vali “ Hayır, acele davran, işi savsaklama.
1235. Sen bu işi yarın görürüm diyorsun ama şunu bil ki gün geçtikçe,
O dikenler daha ziyade yeşeriyor, dikeni sökecek de ihtiyarlayıp âciz bir hale geliyor.
Diken kuvvetlenmekte, büyümekte, diken sökecekse ihtiyarlamakta, kuvvetten düşmekte.
Diken her gün, her an yeşerip tazelenmekte. Diken her gün perişan bir hale gelmekte, kuruyup kalmakta!
O daha ziyade gençleşiyor, sen daha fazla ihtiyarlıyorsun. Çabuk ol, zamanını geçirme” dedi.
1240. Her kötü huyunu bir diken bil; dikenler kaç keredir senin ayağını zedelemekte.
Nice defalardır kötü huyunu bir diken bil; Dikenler kaç keredir senin ayağını zedelemekte.
Nice defalardır kötü huydan perişan bir hale düştün. Fakat duygun yok ki. Pek duygusuzlaştın.
Çirkin huyundan başkalarını, zarara soktuğundan başkalarına mazarrat verdiğinden,
Gafilsen hiç olmazsa kendi yaraladığını bilirsin ya. Sen hem kendine azapsın, hem başkalarına!
Ya baltayı al, ercesine vur, Ali gibi bu Hayber kapısını kopar.
1245. Yahut bu dikeni gülfidanına ulaştır, sevgilinin nurunu nâra kavuştur?
Da onun nuru senin ateşini söndürsün; vuslatı, dikenini gül bahçesi haline getirsin.
Sen cehenneme benziyorsun, o ise mümindir. Mümine ateşi söndürmek imkânı var .
Hz Mevlânâ
Mesnevî
cilt 2
1227/ 1247
/fdata%2F1695253%2F%2Favatar-user-994046-tmpphpUJfmzC.jpeg){kind=avatar}
